Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - Depresja zadyszanej soboty (12.03.2005)

Hmm …

Zaraz zrobi się ciemno kochanie

A ja tkwię tu cicho w takim samym stanie

jak wtedy

jak kiedyś

jak jutro

…

Hmm

Już robi się ciemno kochanie

i wiem, że nie przyjdziesz jutro na śniadanie

I choć zobaczę cię (jednak nie widzę)

Tęsknię po cichu a tęsknoty się wstydzę

…

I tak pełźnie czas jak gdybyśmy w miejscu stali …

Tacy obcy, tacy winni, tacy mali …

I przytulać cię pragnę najbardziej wtedy, kiedy nie powinnam

I nie chcąc tego czasem zapominam

o tym, co było między nami wczoraj

I w słonecznym uśmiechu na Ciebie przez Ciebie jestem ciągle chora

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - ...gdybym...

A gdybym powiedziała, że odchodzę i zostawiam ci tylko mój cień na pamiątkę na ścianie i jeszcze zimne smażone jajka na zaspane śniadanie … gdybym trzasnęła drzwiami tak cicho, że nikt by nie usłyszał…  nawet licho

Ty wiesz jednak zbyt dobrze, że tego nie zrobię

na złość tobie, na złość sobie

Bo w każdy pochmurny wieczór kiedy przyglądmy się sobie w milczeniu

świat się ztrzymuje, świat staje w miejscu w oka mgnieniu

I wtedy zdajemy sobie sparawę z tego, że każdego dnia bardzo niewdzięcznego

mimo wszystkich znaków na ziemi i niebie w tej mgle zdarzeń niedoominięcia

co by to nieznaczyło ciągle mamy siebie

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - Tylko jeden (7.12.2004)

Zatańcz ze mną

i niech to będzie nasz …

przedostani taniec

Zatańcz ze mną

i uśmiechnij się

uśmiechnij się kochanie

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - historyjka ... (8.12.2004)

 Życie jej zaczynało się kilka razy w ciągu kilku lat … i ani razu się nie kończyło ….

Dowodziła swoich racji w trakcie wielu międzyludzkich relacji … ale i tak tak naprawdę jej nigdy nie było …

Muza, duch, cień… wszystko, wszystko razem byleby nie musieć określać się człowiekiem… Bo ci ludzie nie z nią i nie dla niej, nie myślą jak ona – choć to ona myśli inaczej.

           Pewnego dnia gdy patrzyła przez załzawione szyby sklepowe, skończyły jej się pomysły, pomysły na wielkie rzeczy do których można dążyć, na wielkie cele, lotne idee.

…Jej oczy zgasły… Zaczęła otaczać ją szarość i nic i szszszsz i ciszsza.

Wiedziała, że teraz nareszcie, nareszcie umarła… by móc zacząć żyć jak człowiek … uśmiechnęła się do swoich kolegów i koleżanek których nareszcie mogła dostrzec przytłumionymi oczami…

         Dlaczego ubierasz się ciągle na czarno? „Noszę żałobę po swoim życiu” – hmm ale ktoś to już kiedyś napisał … 

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - larwy w kokonie ... jak (27.12.2004)

Zrośnięci jak larwy w jednym kokonie

Zrośnięte nasze łokcie, kolana i dłonie

…

Bo jesteśmy jednym słowem, jednym gestem

Jak ty jesteś i ja jestem

Las zielony jakich wiele

Tyle, że tu było trochę weselej

Więcej odwagi mniej rozwagi

I umysł śnił zupełnie nagi

Złote trawy otulały białe kwiaty

A pająki tkały cudne srebrne maty

I motyle uganiały się za puchem

myśli i karmiły się nadziei okruchem

Możnabyło wiele stracić, wiele zyskać

Na mysich strunach piorunami w ciszę ciskać

I zadławić się błogim ukojeniem

I odkaszlnąć zwykłe oniemienie

…

A my jak larwy w jednym kokonie

I nic nie zdoła rozłączyć nas kochanie

…

I choć tak płynnie w miłości zawiejach 

Czy czujesz, że żyjesz w świecie NIE w marzeniach?! 

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - zapalę (1.11.2004)

Zapalę nad twoim domkiem dalekim

Zapałką na chwilę – pamięć na wieki

i przez to małe ognisko ciepła

Sprawię by twoja dusza daleko nie uciekła

….

Bo jeśli umrę ja, a zdarzyć się tak może

chcę by ktoś zostawił mi kwiaty na szarym marmurze

I żeby nie zniknął ten napis nijaki

Że kiedyś odwiedzał dziś leży tu taki

Nie chcę się żegnać z nikim z was kochani

a pożegnać się musiałam i ci, co zostali

Niech będą i dziś na tym ciepłym cmentarzu

nad grobem powiedzą, … że żyć się odważą 

Wśród zapachu dymu i topionego wosku

Idziemy ku światłu… idziemy po prostu

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - „…przyroda…” (14.11.2004)

rwący strumyk w jednym oku

tyle smutku w tym strumyku

rwący strumyk w jednym oku

tyle werwy w tym strumyku

trochę w głąb a trochę zboku

biegnie, biegnie wciąż po cichu

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - O rzeczach ulotnych ... (24.11.2004)

On traktował mnie jak boginię prawie – Ciebie kocham

On modlił się do mnie niemalże – Ciebie kocham

Był szarmancki, uczynny i wyrozumiały – Ciebie kocham

Nie za młody nie za stary – Ciebie kocham

On podziwiał i nigdy o nic nie pytał – Ciebie kocham

Jak w obraz się we mnie wpatrywał – Lecz przecież to Ciebie kocham

….

Zabawa z zabawą i urok mordercy po wyjrzeniu przez okno gdy tak jasno, że ciemno

Słowa splątane jak w bajce pijackiej i nie ma już tu nic

Oda do elektryka powiadasz… bo mam światło…

No tak

Lecz coż po dobrach tak banalnych że nawet nie mamy wpływu na nie

Są i nie ma i mogą się pojawić albo nie

Bez nich nie pusto i nie mniej kolorowo

Nawet jeśli po schodach się stąpa z bolącą głową

My  jak ptaki jak błazny jak klauny

z włosami przyklejonymi do ścian białej wanny

i ani nam wychodzić ani taplać się dalej

bo ciało nie znudzone lecz bardziej zwiotczałe

Kichniemy i do Boga kichanie zwrócimy

Zamkniemy oczy lecz też nie zobaczymy

Bo twoja wiara jak moja komedia, a wątki splatają się razem

Moja wiara i życia tragedia

Dla Nas, dla Niego, dla Świata….

…. świecę dziś zapalę …

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - Mam. (6.10.2004)

Mam dość drobnych złodziejaszków, kieszonkowców

Mam dość drogich lekarstw, tanich proszków

Mam dość ludzi, którzy kręcą się w kółko 

I nazywania obcej osoby przyjaciółką

Dość już mam młodości bez perspektyw

I bezbarwnych ludzi wokół,chociaż giętkich

Mam już dosyć całej świata tej ironii

……….

Świadomości, że się marzeń nie dogoni

……

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - (11.10.2004)

Uspokaja mnie cichy twój dotyk … kartko biała, kartko z maczkiem – maczkiem zapisana.

Kiedy tylko zaczynają drżeć kolana … jestem tobie, papierowa cegło, oddana.

I jeśli jest jakaś najlepsza kryjówka to miedzy półmrokiem a Tobą, Ty wiesz wszystko i nie boisz się jutra … a ja dzięki Tobie … staję się inną osobą…

Bardzo Osobisty Zapisek Falisty - I już … i jeszcze nie … (18.10.2004)

Szukam  Cię …

po omacku bezradnie – bezczelnie

wciąż Ciebie

Moje ty, niby zapisane gdzieś przeznaczenie

Staram się zobaczyć coś wiecej niż tylko rozmazane plamy

białe obrazy czystej odrazy

i niczego wiecej niż to co da się opisać ciszą

I staram się mówić lecz Oni nie słyszą

bo błądzą jak ja

Przyglądam się radościom i cierpieniom

mnie też nic nie

omija, ominie

Co było nie będzie, co będzie przeminie

Gorzko i słodko

szara pogoda, tęczowe liście

nostalgia, zmęczenie i szczęście gdy słońce

poranki lodawate i noce duszno – gorące

Szukam Cię …

po omacku, a gdy w końcu znajduję

przyglądam się szeptem 

i

nie rozumiem

Najlepszego!

Smacznego! W kuchni pięknie urządzonej,

Na diecie niewymuszonej!

Wygodnego! Na fotelach i poduszkach,

Na dywanie wystającym z pod łóżka!

Najlepszego! Korzystania

Z odnowionego mieszkania!

Wszystkiego, wszystkiego, wszystkiego…

Niech spełniają się Twoje marzenia

I niech dni płyną w radości bez najmniejszej oznaki starzenia!

Życzenia

Odnalezienia w życiu wszystkiego, co jeszcze przez chwilę ukryte,
miłości, szczęścia spełnienia i czasu na książkę i ciszę.
Życzymy Ci domu w zieleni z psem w ogrodzie i przystojniakiem w sypalni
i mnóstwa mnóstwa rozkoszy w alkowie ... i jadalni :)
i oczywiście od czasu do czasu podróży na kraniec świata
i tego żebyś zawsze do domu chciała z nich wracać.

- inny rodzaj tęsknoty -

Gdzie łąki na biało kwitnące karmią się słońcem -

Zabierz moje serce gorące,

Gdzie drzewa polane soczystym owocem -

Przykryj moje zmysły zielonym kocem...

Bo gdy moja dusza spowita tęsknotą,

W głowie bałagan, w ustach błoto,

To NIC - jest na skalę niewiarygodności

Mimo ,iż WSZYSTKO - mu zazdrości

Nie kochać Ciebie, nie chcieć

Nie szaleć codziennie z rozpaczy

Nie oglądać się za siebie

W strachu, że ktoś zobaczy...

Proszę spojrzenie ciepłe o obdarzenie mnie chwilą...

Kiedy nie ma nas, to tak jakby mnie nie było...

Zabierz więc serce gorące

Gdzie zastygnie w bezruchu

Uśpij zmysły szalejące,

Zabij obojętnością uśmiechu.

Wszystkiego najlepszego

Tj. najlepszego auta, najlepszego zdrowia, najlepsza niech będzie Twoja druga połowa, najlepszych zarobków, najlepszych wakacji, najlepszych imprez i wina przy kolacji, najlepszego wszystkiego, 

a do tego przez Sto lat! Niech rozpieszczają Cię bliscy, niech rozpieszcza Cię świat!

Zabierz mnie

Zabierz mnie na komedię romantyczną,

Gdzie krwawą piosenkę nie liryczną

Śpiewają podrzędne efekty na ekranie

I złap mnie za rękę i mów mi kochanie

I niech ten romans między nami zostanie

Zabiorę Cię do kina, na film o miłości

Do rozrywki, do wódki, do wolności

Na film tak kiepski, że aż romantyczny

Krew i flaki tańczą w nim taniec erotyczny

Taniec niski, lecz bardzo dynamiczny

Chodźmy na komedię romantyczną

Zapijemy ją wodą pszeniczną

Zapijemy wszystkie brudy na ekranie

Takie podrzędne katharsis kochanie

I niech ten wieczór między nami zostanie

Matematyka

Piękna Pani w sukni zwiewnej pojawiła się w Kosmosie

O jej względy nie zbiegał Nikt, Nikt jej o nic też nie prosił

Migocząca gwiazd tysiącem okalała świat harmonią

Układała zamęt myśli na wpół przezroczystą dłonią

Dumna, piękna zimna zjawia przerażała ludzi prostych

Te jej włosy w warkocz spięte, wyraz twarzy taki ostry

Szła przez świat i pod jej stopą ład natychmiast rósł świetlisty

Tam gdzie chaos i gdzie burza wnet powstawał potok bystry

Tam gdzie zamęt, zamieszczanie przewalało się w odmętach

Zostawiała świt, powstanie, świty i zmierzchy w czasu okrętach...

Nagle na swej ciemnej drodze, drodze odkrywcy, żołnierza

Spotkała Ona błędnej myśli rycerza

Stanąwszy przed nim, uśmiechnęła się dumnie

On spojrzał jej w oczy – od dziś – rzekł – mieszkasz u mnie

Pocałunkiem długim przypieczętowali w ten czas

Świat, człowieka, siebie ... nas

Piękna Pani w sukni  zwiewnej idzie wolno pośród traw

Ledwo westchnie ledwo ziewnie a przejrzystym się staje świat

Za nią biegnie dzieci sznurek, skaczą tulą się do siebie

Każde inny ma mundurek, każde w swoim własnym niebie

Zimna Pani, sroga matka, czasem tylko się odwróci

I ust białych koralami kołysankę dzieciom nuci:

Nie przychodzę was oceniać, nie przychodzę też was karcić

W bałaganie myśli, serca można czasem się zatracić

Więc dotknijcie moich dłoni, powąchajcie skraj mej szaty,

Niech spokojne będą głowy, idźcie prosto moje skrzaty ...

Pani sroga Pani władcza, świat nasz zdobi w szachownicę

I otwiera mrozem uszy, gdy udaję, że nie słyszę

Pani szuflad, wzorów matka, sens nadaje celowości

Mogę złapać ją za rękę, uciec wszak nie będzie prościej